(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می آورند ؛ و نماز را برپا می دارند ؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده ایم ، انفاق می کنند .
و در راهِ خدا ، انفاق کنید ! و (با ترک انفاق،) خود را به دست خود ، به هلاکت نیفکنید ! و نیکی کنید ! که خداوند ، نیکوکاران را دوست می دارد .
از تو سؤال می کنند چه چیز انفاق کنند ؟ بگو : « هر خیر و نیکی (و سرمایه سودمند مادی و معنوی) که انفاق می کنید ، باید برای پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و درماندگان در راه باشد . » و هر کار خیری که انجام دهید ، خداوند از آن آگاه است . (لازم نیست تظاهر کنید ، او می داند) .
درباره شراب و قمار از تو سؤال می کنند ، بگو : « در آنها گناه و زیان بزرگی است ؛ و منافعی (از نظر مادی) برای مردم در بردارد ؛ (ولی) گناه آنها از نفعشان بیشتر است . و از تو می پرسند چه چیز انفاق کنند ؟ بگو : از مازاد نیازمندی خود . » اینچنین خداوند آیات را برای شما روشن می سازد ، شاید اندیشه کنید !
ای کسانی که ایمان آورده اید ! از آنچه به شما روزی داده ایم ، انفاق کنید ! پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن ، نه خرید و فروش است (تا بتوانید سعادت و نجات از کیفر را برای خود خریداری کنید) ، و نه دوستی (و رفاقتهای مادی سودی دارد) ، و نه شفاعت ؛ (زیرا شما شایسته شفاعت نخواهید بود .) و کافران ، خود ستمگرند ؛ (هم به خودشان ستم می کنند ، هم به دیگران) .
کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند ، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند ؛ که در هر خوشه ، یکصد دانه باشد ؛ و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد) ، دو یا چند برابر می کند ؛ و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسیع ، و (به همه چیز) داناست .